Nieuwe chat! Zie dit topic.

Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zijn?

Pas ik nou in een hokje of niet?
Judiana
Berichten: 986
Lid geworden op: 26 mar 2012, 12:54
Gender: Transgender

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Judiana »

vrouw zijn past bij me, het is een "vlucht" naar ontspanning en even niet man zijn...
ik hoop snel antwoordt te krijgen van Transvisie zorg...
Gebruikersavatar
Sabrina40
Berichten: 452
Lid geworden op: 16 jul 2012, 17:35
Gender: Trans MtF

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Sabrina40 »

Ik moet hiervoor terug naar mijn 4e levensjaar. Toen vond ik thuis twee jurkjes, die als een sterke magneet op mij gingen werken. Het aantrekken daarvan gaf mij keer op keer een heel fijn gevoel, veel meer dan gewoon even leuk een verkleedspelletje. Op mijn 7e heb ik mijn moeder gek gezeurd om een jurk, die ze toen ten einde raad maar door haar naaister heeft laten maken, want je gaat niet voor een jurkje met je zoontje naar C&A. Ik bleef echt jaloers op die meisjes, die in fleurige jurkjes naar school mochten, terwijl ik in zo’n stomme pofbroek naar school werd getrapt.

Om een of andere reden werd ik op mijn 11e geselecteerd voor de rol van prinses in een toneelstuk vanwege een jubileum van mijn jongensschool. Dat werden de drie mooiste dagen van mijn jeugd. Ik voelde mij helemaal grandioos in die prinsessenjurk en de grootste belhamels van de klas wilden toen ineens naast mij op de foto, terwijl ze mij op het schoolplein nooit zagen hangen van de mist. Want ik was nooit in voor een vechtpartijtje of voor het uithalen van kattenkwaad.

Later ben ik eerst mijn moeder en in mijn studententijd zelfs jarenlang dagelijks een gescheiden vriendin, gaan helpen met de huishouding. Dat was toen nog duidelijk vrouwenwerk en met een beetje fatsoen kon je daarbij zo’n (jurk)schort aantrekken en dat zag er dan tenminste ook al een beetje vrouwelijk uit. En hoe het verder liep kun je lezen in mijn bijdrage van 21 augustus onder het draadje : “Wat is nu eigenlijk mijn gender probleem”.
Harro
Berichten: 423
Lid geworden op: 29 aug 2012, 22:19
Gender: Trans FtM
Locatie: Zuid Holland

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Harro »

Lijkt mij inderdaad een lastige vraag, het lijkt te impliceren of het een keuze is. Volgens mij heeft het meer te maken met 'worden wie je eigenlijk bent'. Ben er voor mezelf nog niet helemaal uit wat dat in mijn geval dan is. Ik weet wel dat ik me niet vrouwelijk voel. Heb daar niet zozeer een motief voor. Hopelijk wordt dat de komende tijd steeds duidelijker.
Gebruikersavatar
Sabrina40
Berichten: 452
Lid geworden op: 16 jul 2012, 17:35
Gender: Trans MtF

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Sabrina40 »

Nee Henrico, dit is absoluut geen "keuze", maar iets dat helemaal al in je zit en wat je in jezelf alleen nog maar volledig moet gaan ontdekken. Velen doen dat door naar een psych toe te stappen en het daar in eerste instantie te laten uitzoeken. Toen ik begon waren die mogelijkheden er nog maar in zeer beperkte mate, maar ik vind nog steeds dat alleen primair iemand helemaal zelf het dichtste bij zijn of haar eigen gevoelens kan komen. Alleen moet zo iemand dan wel zichzelf brengen in de hoedanigheid van het andere geslacht en in een sociale omgeving, waarin hij of zij dan helemaal zelf kan ervaren hoe men zich daar langdurig in thuis voelt en hoe anderen daarop reageren. Daarbij mag ik in mijn geval zeker niet ontkennen, dat ik al snel de mogelijkheid had om mij als een passabele vrouw in de openbarenheid te vertonen en dat dit natuurlijk daarbij wel een grote voorsprong is. Maar als iemand die voorsprong mogelijk heeft, maak er dan ook gebruik van. En er zijn nu toch ook diverse mogelijkheden en adressen om de natuur daarbij tijdelijk even een handje te helpen.
Silvia_weg
Berichten: 153
Lid geworden op: 04 apr 2012, 19:29
Gender: Anders

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Silvia_weg »

ik vind het best wel raadselachtig dat ik in veel dingen typisch n vrouw blijk te zijn...want hoe kan dat nou? ik heb het sociaal gezien niet meegekregen...en ik heb er ook niks mee....het overkomt me...gebeurt vanzelf...ik begin ook meer dingen te accepteren die bij het vrouw zijn horen en begin sommige vrouwen ook beter te begrijpen...ik ben ook wat meer feministisch geworden...dat is ook al iets wat niet de bedoeling is maar feministisch als transseksueel zijnde...ik vind dat er veel paralellen bestaan tussen het feminisme van vroeger en ons bestaan nu...wij zijn als groep en zeker als vrouwen en transen nog niet helemaal geemancipeerd...of misschien ben ik dat gewoon zelf nog niet voldoende..
Gebruikersavatar
Alexandra
Berichten: 835
Lid geworden op: 20 aug 2012, 12:15
Gender: Vrouw

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Alexandra »

Silvia schreef:ik vind het best wel raadselachtig dat ik in veel dingen typisch n vrouw blijk te zijn...want hoe kan dat nou? ik heb het sociaal gezien niet meegekregen...en ik heb er ook niks mee....het overkomt me...gebeurt vanzelf...ik begin ook meer dingen te accepteren die bij het vrouw zijn horen en begin sommige vrouwen ook beter te begrijpen...ik ben ook wat meer feministisch geworden...dat is ook al iets wat niet de bedoeling is maar feministisch als transseksueel zijnde...ik vind dat er veel paralellen bestaan tussen het feminisme van vroeger en ons bestaan nu...wij zijn als groep en zeker als vrouwen en transen nog niet helemaal geemancipeerd...of misschien ben ik dat gewoon zelf nog niet voldoende..
Herkenbaar.

Bij het woord "motief" denk ik aan een soort van voorbedachte rade. Die is er voor mij niet, en was er nooit. Ik werd min of meer geforceerd om mijn leven te veranderen omdat alles gigantisch in de knoop lag. Mijn gehele bestaan was een luchtkasteel. Ik deed mijn hele leven wat anderen van mij wilden en verwachten. Ik probeerde stoer te zijn, maar dat was niet mijn aard. Ik probeerde allerlei baantjes die typisch mannelijk waren, maar keer op keer werd ik ontslagen of liep ik weg omdat ik constant in de knoop kwam. Op deze wijze dat ik dacht het wel te kunnen, omdat ik een "man" was. Helaas gaat dat niet zo. Je moet het zijn, je kunt het niet voor altijd spelen en acteren. Op den duur stond alles bol met een wirwar van kabels in mijn hoofd en ben ik 5 jaar bezig geweest om alles uit de knoop te halen. Toen ik de kabels recht had, stortte ik in elkaar. Ik wist toen wat er mis met me was.

Toen viel alles langzaam op z'n plekje. Ik legde mijn hele leven onder loep. En het was gewoon overduidelijk. Veel dingen uit mijn jeugd waren zo overduidelijk dat ik soms nog steeds niet begrijp dat mensen het niet zagen. Ik heb mijn lichaam altijd gehaat, maar waarom wist ik niet. Foto's maakte ik niet, ik haatte hoe ik er uit zag. Toen ik jong was vond ik lichaamsbeharing altijd verschrikkelijk en scheerde mezelf altijd alles. Armen, oksels e.d. Ook speelde ik wel eens "meisje" in de douche. Dat deed ik op mijn 7e tot mijn 12e. Rond diezelfde leeftijd stelde ik me voor dat ik een week meisje zou zijn. Daar dacht ik dan aan voor ik in slaap viel. Alle jaren erna wenste ik elke keer voor het slapen gaan dat ik nooit wilde ontwaken. Elke dag. Ik vond meisjes dingen altijd heel leuk, maar durfde ze niet te doen.

Ik merkte ook in mijn jeugd dat ik niet gelijk optrok met jongens. Jongens veranderen heel plots, meisjes niet zozeer. Lichamelijk bezien, had ik niet echt typische mannelijk kenmerken. Ik keek wel eens naar andere meisjes en zag dat ze borsten kregen, en begreep niet dat ik ze niet kreeg. Tal van dat soort dingen. Heel verwarrend allemaal.

Eigenlijk was het een soort thuiskomst. Ik mocht eindelijk zijn wie ik echt was. ZONDER SCHULDGEVOEL EN SCHAAMTE. Ik heb eindelijk voor 100% voor mijzelf gekozen.

Soms weet je pas wat je bent, op het moment dat je weet wat je niet bent.
The body is a temple. Know yourself, and you shall know the gods. — Ancient Egyptian Proverb
Gebruikersavatar
Gwendolyn
Berichten: 457
Lid geworden op: 27 aug 2012, 00:29
Gender: Vrouw
Locatie: Stiens

Re: Wat is je motief om mannelijk / vrouwelijk te willen zij

Bericht door Gwendolyn »

Ik heb nog niet alle postings gelezen, maar het lijkt mij een strik vraag, net zoals weleens wordt gezegd, de "keuze" om als het tegenovergestelde geslacht te leven dan het fysieke geslacht waarmee je geboren ment. Dat tweede is mijn inziens niet zo, maar in mijn geval heb ik de STAP genomen, op basis van het eindelijk herkennen wat bij mij al die jaren heeft gespeeld, en dat er mogelijkheden waren om dat te kunnen realiseren. Als die mogelijkheden er niet waren is het de vraag of ik er nu nog zou zijn.

"Wat heeft je ertoe bewogen om ( na al die tijd ) de stap te zetten?" Was mijn inziens een zinvoller vraag.....


Het "willen" zijn is dan ook volgens mij een ( niet bedoelde ) aftasting of je jezelf het aan hebt gesproken, wijsgemaakt, of dat je het BENT, en niet anders meer kan dan het ZIJN. Waardoor je vervolgens een stap moet nemen om dat te bewerkstelligen.

Van wat ik gelezen heb, ben ik heel erg blij dat mensen schrijven dat ze er geen antwoord op konden geven. Want dat is ook mijn mening, en daaruit blijkt volgens mij dan, hoe eerlijk men is, naar zich zelf maar ook naar anderen toe. Dat is vermoedelijk ook de enige antwoord dat volledig geaccepteerd wordt. ( maar weten doe ik niet ) Zoals anderen dat al aangaven, je kan er geen antwoord op geven, gewoon omdat je het bent en op een gegeven moment alles ervoor in werk heb zet om de fysieke transitie op te starten.

Hoe dan ook, ik heb de stap genomen, van keuze was geen sprake, en was de enige weg die ik toen KON nemen. Zo blijven als dat ik fysiek geboren was, en ook nog in de daarbij passende rol, was dan ook geen optie.

Gwendolyn