Contact met kinderen

"Transgerelateerde" issues in werk, studie, uitgaan, en zo voort
Plaats reactie
Eva
Beheerder
Berichten: 6805
Lid geworden op: 25 mar 2012, 11:00
Gender: Vrouw
Voornaamwoorden: zij/haar
Locatie: Etten-Leur

Contact met kinderen

Bericht door Eva »

Lucas schreef: 13 mei 2018, 09:09 Ik heb pre-transitie een tijdje stage gelopen in de begeleiding van kinderen [...], dat voelde niet bepaald als een man-vriendelijke omgeving. De paar mannen die er rondliepen hadden al snel een andere baan. Alsof ze niet helemaal werden vertrouwd met kinderen, niet door de ouders en niet door de collega’s.
Dit is een van de opvallendste veranderingen in mijn leven. Als man had ik het hart niet in mijn lijf om zelfs maar te kijken, laat staan te glimlachen naar kinderen. Een vroegere buurman fotografeerde eens wat pummeltjes die iedere dag de plantjes uit zijn bloembakken rukten. Resultaat? Een zestal boze moeders die voor zijn woning “die pedofiel” luidkeels ter verantwoording riepen. Heel gênant, je wilt dat echt niet meemaken, ook niet in de tuin naast je.

Naarmate mijn transitie vorderde nam de moed toe om kinderen überhaupt ‘te zien’. Een doodmoe kindje, huilend in de rij bij de kassa hield op met huilen en lachte me toe toen ik het vriendelijk had aangekeken. Een dankbare moeder was het gevolg.
All great truths begin as blasphemies. (George Bernard Shaw)
Jannet V
Berichten: 1311
Lid geworden op: 30 jun 2012, 20:06
Gender: Vrouw

Re: Contact met kinderen

Bericht door Jannet V »

Eigenlijk heb ik het altijd anders ervaren. Ik was huisouder, oppas, vrijwilliger op school, lees- en oversteekmoeder, de mama met de snor. Pas in 2009 was het dat ik voor het eerst echt ervoer hoe een man zich soms zou kunnen voelen. En dat maakte zoveel indruk dat ik het opgeschreven heb.

Bespeur ik argwaan?
Je kijkt niet als andere dagen wanneer ik even een grapje maak over je prachtige knuffel. Je loopt achter de leidster aan als ze even gaat overleggen met een moeder. Bespeur ik argwaan? Hoe oud ben je? Nog niet oud genoeg voor zwemles! En toch heb ik de indruk dat je een waarschuwende preek gehad hebt, thuis of op school. Pas op voor onbekenden, vaag bekenden, zwemleraren en misschien wel taxichauffeurs. Pas op, want in Den Bosch……………….! En dat is goed, het hoort bij de opvoeding er kan niet genoeg gewaarschuwd worden. Pas op! Laat je niet overgeleverd worden aan het vuil van de straat, de stront van de maatschappij, de jakhalzen onder de mensen. Pas op!
Ik begrijp het wel maar het steekt, het raakt me dieper dan een pijl kan gaan, het doorboort m’n ziel en ik was al helemaal ondersteboven van dat afschuwelijke nieuws, over die zwemleraar.
Pas op, want het kan elk kind overkomen, altijd en overal!

Op dat moment besefte ik dat ook ik gezien kon worden als man en misschien heeft het er wel toe bijgedragen dat ik echt opzoek gegaan ben naar mezelf.
Samen hand in hand door de stormen van de stilte langs het eindeloze strand, ...was ik een stukje van jou. Nu de wind is gaan liggen, rust jij als herinnering in mij.
Mr.X
Berichten: 936
Lid geworden op: 17 jun 2013, 15:08
Gender: Trans FtM

Re: Contact met kinderen

Bericht door Mr.X »

Voor mij ook een compleet andere ervaring, als transman.
Ik heb nooit iets met kinderen gehad. Ook niet toen mijn lichaam nog geolied werd met oestrogenen. Ik vond en vind kinderen maar vervelend, lawaaiig en snap niet dat mensen er plezier aan kunnen beleven. Dit is totaal niet verandert na het mezelf worden, en dat komt dus goed uit.

Wel ben ik me er van bewust dan in mijn huidige verpakking ik als creep kan overkomen als ik wel vriendelijk probeer te doen. Nou ja, dan maar gewoon doorgaan met mijn huidige koers, en met bogen om kinderen heen lopen. Dat doe ik toch het liefste :P

Nog wel even ter toevoeging: Ik vind het wel jammer dat mannen niet vertrouwd worden. Ik snap het wel, want er zijn nu eenmaal een aantal zeer rotte, gevaarlijke appels. Maar er zijn ook zat hele lieve mannen, die heel goed met kinderen overweg kunnen. En het is jammer dat die benadeeld worden.
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Contact met kinderen

Bericht door Anon20190712 »

Mr.X schreef: 13 mei 2018, 12:55 Voor mij ook een compleet andere ervaring, als transman.
Ik heb nooit iets met kinderen gehad. Ook niet toen mijn lichaam nog geolied werd met oestrogenen. Ik vond en vind kinderen maar vervelend, lawaaiig en snap niet dat mensen er plezier aan kunnen beleven. Dit is totaal niet verandert na het mezelf worden, en dat komt dus goed uit.

Wel ben ik me er van bewust dan in mijn huidige verpakking ik als creep kan overkomen als ik wel vriendelijk probeer te doen. Nou ja, dan maar gewoon doorgaan met mijn huidige koers, en met bogen om kinderen heen lopen. Dat doe ik toch het liefste :P

Nog wel even ter toevoeging: Ik vind het wel jammer dat mannen niet vertrouwd worden. Ik snap het wel, want er zijn nu eenmaal een aantal zeer rotte, gevaarlijke appels. Maar er zijn ook zat hele lieve mannen, die heel goed met kinderen overweg kunnen. En het is jammer dat die benadeeld worden.
Grappig, de afkeer van kinderen herken ik compleet, heb ik ook altijd al gehad.
Mijn verplichte stage destijds was daar in ook zeer bevestigend haha al was onderzoek doen naar gedragsproblemen heel leuk. Overigens is de sport & spel groep voor kinderen (vooral jongens) met gedragsproblemen waar ik m’n stage liep compleet opgeheven nadat de mannelijke begeleiders daar zijn vertrokken. Toch jammer. Ik merk ook dat ik nu echt als creep overkom als ik ook maar perongeluk naar een kind kijk.

Maar dat terzijde, dat mannen niet vertrouwd worden met kinderen vind ik belachelijk.
We gaan er vanuit dat alle mannen per definitie potentieel daders zijn en ook dat educatie en begeleiding per definitie beter gedaan kan worden door een vrouw. Natuurlijk, mannen zijn vaker daders van fysiek geweld, maar het generaliseren wat nu gebeurt werkt naar mijn idee tegen.

Het man bij kind = eng stigma werkt door op verschillende niveaus. Van een kind in nood niet te hulp durven schieten omdat je als creep gezien wordt, tot het niet begrepen worden als je de taken in het gezin eerlijker wil verdelen. Zo is mijn oom parttime gaan werken om bij de kinderen te zijn- hij wordt daar vreemd voor aangekeken, lijkt een onbegrijpelijke keuze, mijn tante is fulltime gaan werk en wordt geprezen dat ze een geemancipeerde vrouw is. We willen meer mannen voor de klas, maar als je opgroeit met het idee ‘man bij kind = eng’ dan is de pabo toch een ‘verdachte’ keuze. En wat doet het met kinderen (m/v) om op te groeien met het idee dat je mannen moet ontwijken omdat het potentieel daders zijn? Creeer je daarmee niet ook een groep die zich als potentieel slachtoffer ziet?

Angst heeft weining boodschap aan nuance, ‘pas op voor mannen’ bekt lekkerder dan ‘sommige mensen zijn extreem in hun gedrag en dat zijn percentueel vaker mannen, maar er zijn ook vrouwen die zo zijn, en de eerste groep is mogelijk overbelicht en de tweede onderbelicht door de vooroordelen die momenteel heersen in de maatschappij; dus pas op voor gekke mensen’ :?
Anon20190501
Berichten: 2212
Lid geworden op: 10 feb 2016, 22:37
Gender: Trans MtF

Re: Contact met kinderen

Bericht door Anon20190501 »

Lucas schreef: 13 mei 2018, 16:15 percentueel vaker mannen
Is dat echt zo? Of is ongewenst gedrag ende misbruik door vrouwen wellicht minder zichtbaar omdat het anders van aard is, minder sensationeel is ofte subtieler gebeurt? En daarom minder vaak gerapporteerd wordt. Of omdat 'men' er gewoonweg vanuit gaat dat vrouwen er zich niet aan bezondigen.

Vgl. Blue collar crime vs. White collar crime.
"Indeed, organizing atheists has been compared to herding cats, because they tend to think independently and will not conform to authority." (Richard Dawkins, The God Delusion)
Anon20190712
Berichten: 959
Lid geworden op: 19 dec 2012, 19:56
Gender: Man

Re: Contact met kinderen

Bericht door Anon20190712 »

Sigrid schreef: 13 mei 2018, 16:49
Lucas schreef: 13 mei 2018, 16:15 percentueel vaker mannen
Is dat echt zo? Of is ongewenst gedrag ende misbruik door vrouwen wellicht minder zichtbaar omdat het anders van aard is, minder sensationeel is ofte subtieler gebeurt? En daarom minder vaak gerapporteerd wordt. Of omdat 'men' er gewoonweg vanuit gaat dat vrouwen er zich niet aan bezondigen.

Vgl. Blue collar crime vs. White collar crime.

Volgens mij sla je daar de spijker op de kop hoor, wat betreft al die punten!
Mannen worden vaker en zwaarder veroordeeld. We spreken dan van ‘mannen zijn vaker dader’, zoals ik in m’n reactie net ook deed, maar eigenlijk zijn mannen vooral vaker veroordeeld als dader.

Oh en bias komt ook vaak voor in onderzoeken. Kwam jaren terug een pareltje tegen tijdens m’n studie waaruit bleek dat uit hun zeer grote onderzoeksgroep alleen vrouwen verkracht waren. Hun definitie van verkrachting? Gepenetreerd in de vagina tegen de wil. :fpalm:
Dat soort zaken spelen dus ook ook nog mee.

En dan heb je nog de omschrijving van misbruik. Manipulatie, psychologische druk etc.is dat ook misbruik? Wordt dat serieus genomen?

Tja...vooroordelen...
Citizen Erased
Berichten: 405
Lid geworden op: 07 mar 2016, 14:19
Gender: Man

Re: Contact met kinderen

Bericht door Citizen Erased »

Ik bemerk dit na mijn transitie ook, ja. Vrij triest. Laatst lekker aan het zwemmen in de zee, er kwam een strandbal mijn richting op en ik gooide het ding terug. Kinderen werden gelijk paniekerig teruggeroepen (“jullie kennen die meneer helemaal niet, blijf maar gewoon hier met die bal”). En zo zijn er wel meer van dat soort incidentjes.
Ik kan me toch niet aan de indruk onttrekken dat dat vroeger nooit was gebeurd (en niet alleen omdat ik dan niet in de zee te vinden zou zijn geweest :mrgreen: )..
Vroeger werd ik altijd zenuwachtig van kinderen, omdat ze vrij ongeneerd de vinger op de zere plek kunnen leggen. Tegenwoordig vind ik ze heerlijk ontwapenend. En nee, geil word ik er niet van. Dat mag ook wel eens gezegd worden.

Er is een serieus tekort aan positieve mannelijke rolmodellen in de levens van kinderen en dat gaat niet alleen op voor het onderwijs maar vooral ook thuis. En dat laat zo z’n sporen na.. (over mannelijke daders gesproken)
Afbeelding

Proberen in iedere man een dader te ontwaren is eerder onderdeel van het probleem dan de oplossing, helaas.
Anon20190122
Berichten: 1777
Lid geworden op: 18 jan 2015, 21:07
Gender: Vrouw

Re: Contact met kinderen

Bericht door Anon20190122 »

Ik ben me hier helemaal nooit bewust van geweest ik was zelf amper volwassen toen ik in transitie ging.
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Contact met kinderen

Bericht door Benjamin »

Lijkt me verschrikkelijk om als man zo argwanend bekeken te worden. Ik vind het altijd wel geniaal leuk, het ontwapenende en pure van kinderen. Ik schijn een soort kindermagneet te zijn, ik denk zelf omdat ik niet als een halve gare tegen ze doe en ze ga claimen/entertainen zoals sommige volwassenen (veelal vrouwen/tantes/oma´s) doen. Ik heb zelf in een grijs verleden in het basisonderwijs en later voortgezet onderwijs gewerkt, dus ik kan wel zeggen dat ik kinderen toffe mensen vind. Heb ook kleuterklassen gehad en vond het heerlijk als zo´n koter eens even ongegeneerd bij me op schoot kroop, gewoon omdat het kan. Tegenwoordig mag dat denk ik niet meer, zeker als je meester bent.
Sigrid schreef: 13 mei 2018, 16:49 Is dat echt zo? Of is ongewenst gedrag ende misbruik door vrouwen wellicht minder zichtbaar omdat het anders van aard is, minder sensationeel is ofte subtieler gebeurt? En daarom minder vaak gerapporteerd wordt. Of omdat 'men' er gewoonweg vanuit gaat dat vrouwen er zich niet aan bezondigen.

Vgl. Blue collar crime vs. White collar crime.
Van iemand uit het werkveld (criminaliteit/zeden/pedofielen) heb ik begrepen dat daders vaker mannen zijn dan vrouwen. Let wel: daders van zaken die ontdekt of gemeld zijn. Maar goed, dat geldt voor elke vorm van crimineel gedrag. Überhaupt plegen mannen meer (zeden- en andere) delicten dan vrouwen. Ook schijnt het zo te zijn dat vrouwelijke pedofielen vaker medepleger zijn (dus dat er meer dan één dader is) dan mannen. Vrouwelijke pedofielen schijnen vaker op meisjes te vallen, mannelijke pedofielen op jongetjes.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Irisaperture
Berichten: 120
Lid geworden op: 17 okt 2018, 19:22
Gender: Trans MtF

Re: Contact met kinderen

Bericht door Irisaperture »

Bij een stellingenronde bij voorlichtingslessen die ik wel eens gaf op middelbare scholen was een van de stellingen "Mannen horen niet in de kinderopvang te werken".
Met enige regelmaat waren er toch grote aantallen leerlingen (soms vooral meiden, soms een mix van meiden en jongens) die het daar mee eens waren.
Als daar op doorgevraagd werd was het steevast het argument "Dat de mannen de kinderen zouden kunnen misbruiken" of "En vaak zijn mannen ook helemaal niet goed met kinderen".

De vrouw die de lessen gaf vroeg op beide vragen vrijwel altijd door: "Maar, zou een vrouw een kind dan niet kunnen misbruiken? En, als mannen niet goed kunnen zijn met kinderen, hoe kunnen ze dan vader worden? Of moeten ze dan maar altijd opgevoed worden door de moeder?"

Zelf vond ik kinderen, ongeacht welke leeftijd ze hadden vroeger ook lastig, nu vind ik alleen kinderen van 14 en ouder bij vlagen wat onvoorspelbaar en eng en gek genoeg wel heel erg mijn jongste neefjes van 4 en 8, maar waar dat 'm dan in zit weet ik niet, misschien omdat ze familie zijn en zeker de oudste wel een deel van het veranderingsproces heeft meegekregen.
In de supermarkt heb ik nu al een aantal keren meegemaakt dat een meisje of jongetje van 4-5 dat met haar moeder of vader boodschappen deed nieuwsgierig naar boven keek om te peilen wat ik nou was en vervolgens, meer tegen papa of mama begon van "Mamaaaaa/Papaaaa? Is dat nou een jongetje of een meisje?"

Ik antwoordde dan vaak met zoiets als "Tja, ik weet het nog niet precies, ik ben geboren als jongetje, maar voel mij meer een meisje."
Het jongetje of het meisje in kwestie was helemaal tevreden dat hij of zij antwoord had en stuiterde vaak vrolijk bij me weg, combinaties van de woorden jongen en meisje makend, terwijl de moeder of vader een enorme kleur kreeg en zich verontschuldigde "Dat ik zo'n brutale en onbeleefde vraag van hun kind had gehoord".
Als ik dan uitlegde dat ik liever had dat kinderen leerden dat mensen zoals ik ook bestaan in plaats van te staren en geen antwoord te krijgen waren de ouders vaak wel blij dat ik het zo nuchter bekeek en opvatte, en zei er ook altijd maar bij dat het nou eenmaal in kinderen hun aard ligt om gewoon te vragen, zonder verder stil te staan bij de gevolgen.

Op dezelfde manier vond ik het wel grappig toen ik van de moeder van mijn jongste neefjes hoorde dat de oudste regelmatig aan mij refereert als "dat jongenmeisje dat vaak met papa praat" en de jongste mij soms een jongen, soms een meisje noemt, maar ik altijd omschreven wordt als "dat jongen/dat meisje dat op mijn derde verjaardag de foto's nam".
Een van de flauwste grappen die er mogelijk is in omroepland: "Iris...MINDER IRIS!!"
Plaats reactie