Interne criticus

Pas ik nou in een hokje of niet?
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Ik heb een hele tijd zitten twijfelen of ik dit op het openbare forum kon/moest/durfde te plaatsen (maar waar anders wist ik ook niet), omdat ik de haters geen munitie wil geven. Maar ondertussen maak ik mezelf gek, dus ik heb toch maar de knoop doorgehakt om het te delen. Ik hoop dat jullie het herkennen en ik me minder alleen en raar voel. Wat ik me toch al voel maar dit maakt het nog erger.

Ik heb een sterk ontwikkelde interne criticus, en het is altijd al een bijna-dagelijkse worsteling geweest om daar mee om te gaan. Nu ik sinds kort mijn genderidentiteit aan het onderzoeken ben (voorlopige tussenstand: nonbinair genderfluid) heeft deze innerlijke tiran dus iets nieuws om op los te gaan, en dat gebeurt vol overtuiging.
Ik weet overigens wel waarom: het is voor mij een coping mechanisme om afwijzing van anderen voor te kunnen zijn. Door mezelf voor te bereiden op het ergste wat mensen kunnen zeggen, is de pijn minder scherp als het echt gebeurt. Het heeft dus een functie en op een bepaalde manier werkt het wel, maar het kost helaas ook bakken met energie.

Okay, genoeg introductie, hier komen een paar voorbeelden.

Trigger warning - misschien kun je beter niet verder lezen als je last hebt van (herinneringen aan) trans haters en/of genderdysforie...
:hug2:

Voorbeelden van mijn interne kritiek:
"Genderfluid zijn is hip tegenwoordig he! Je zoekt gewoon een nieuw clubje die je leuk vindt om bij te kunnen horen en je slechte zelfbeeld mee op te krikken."
"Wat een onzin dat je nu ineens wel last hebt van genderdysforie en vroeger niet. En waarom wordt die dysforie steeds erger naarmate je meer identificeert met een ander gender? Is dat niet een teken dat je het allemaal maar verzint? Is genderdysforie niet gewoon een handig etiketje voor je zodat je iets de schuld kan geven van je slechte zelfbeeld?"

Oke, vooruit, ik heb het aardig gefilterd, omdat het niet gaat om scheldwoorden of de manier van brengen, maar meer om de inhoud. Want die vind ik namelijk nogal geloofwaardig, en het kost me veel tijd en energie om die vragen/stellingen eerlijk te onderzoeken en het voor mij juiste antwoord te vinden.

Tot nu toe heb ik als antwoord hierop:
- Op 'hip willen zijn': Ik kan me niet voorstellen dat er iemand is die dit doet om hip te zijn of te willen opvallen/aandacht trekken. Misschien bestaan ze wel maar ik in ieder geval niet. Ik heb een hekel aan opvallen. Ik wilde vooral altijd normaal zijn. Gewoon doorgaan als cis-vrouw en daar tevreden mee kunnen zijn zou een heeeel stuk makkelijker en veiliger zijn.

- Op 'genderdysforie als handig etiketje': Vroeger herkende ik genderdysforie bij mezelf niet als zodanig, maar had ik wel symptomen. Ik was bijvoorbeeld bijna nooit blij of tevreden als ik in de spiegel keek, ik was vroeger ook vaak al een kwartier bezig om de minst vervelende outfit te vinden waar ik nog enigszins mee naar buiten durfde, en ik probeerde vaak mijn best te doen om er leuk genoeg uit te zien (lees: make up en vrouwelijke kleding) want ook al voelde ik me niet goed over mezelf, dan zouden anderen me tenminste niet stom vinden en afwijzen.
En ja, ik heb een slecht zelfbeeld en diepgewortelde sociale angst als gevolg van complexe ptss, maar dat verklaart niet alles. Al heeft dat lang als de meest logische verklaring gefungeerd en daardoor hoefde ik verder geen vragen te stellen: 'anders' was ik toch al. Ondanks dat die labels op dit moment nog steeds kloppen (ik werk hard aan herstel), heb ik veel aan het herkennen van genderdysforie: soms verlichten mijn klachten zo plotseling en dramatisch... Van niet de straat op kunnen omdat ik me zo klote voel - naar blij en trots en met geheven hoofd naar buiten kunnen stappen - in de tijd dat het kost om een andere outfit aan te trekken! Voor iemand die al twintig jaar gewend is aan dagen met straatvrees is dat nogal... eh... mindblowing.

Herkennen jullie dit enigszins? De interne kritiek zelf, of meer inhoudelijk, wat mijn interne criticus zegt? Hoe gaan jullie er mee om?
Irene_de_Vreede
Moderator
Berichten: 3639
Lid geworden op: 23 mei 2012, 22:26
Gender: Transgender
Voornaamwoorden: Zij/haar
Locatie: Breda

Re: Interne criticus

Bericht door Irene_de_Vreede »

De kritische ouder in mezelf herken ik wel en ook de beschermers komen me bekend voor, ik ben daar ook voor in therapie gegaan. De hippe dingen en erbij willen horen (in de vorm van transgenderdingen) herken ik echter niet.
Irene
Lise
Berichten: 629
Lid geworden op: 23 dec 2013, 00:25
Gender: Onzeker
Locatie: Utrecht

Re: Interne criticus

Bericht door Lise »

De interne kritiek herken ik heel erg. Het is tot op zekere hoogte ook wel gezond (genoeg mensen bevragen zichzelf nooit, dat is pas naar), zolang het er maar niet voor zorgt dat je helemaal niets meer doet. Want: bij alles wat je wil doen, kan je oneindig goede argumenten gaan verzinnen waarom je juist het andere zou moeten doen. En daar dan weer argumenten op, enz. Uiteindelijk doe je dan helemaal niks meer.

Met betrekking tot het hele gendergedoe: het heeft me een tijdje gekost, maar het werkt voor mij erg goed om te beseffen dat zolang je niet iets doet wat je niet meer terug kan draaien het eigenlijk niet zoveel uitmaakt of je interne kritiek misschien wel of niet ergens een punt heeft. Dat je niet per se nu een antwoord hoeft te hebben.

So what als, in jouw woorden, er meespeelt dat je "een nieuw clubje" zoekt dat je leuk vindt? Met hier op het forum (of elders) rondhangen doe je helemaal niemand, inclusief jezelf, kwaad. Met een keer naar een genderpsycholoog gaan (als je dat zou willen) doe je helemaal niemand kwaad. Sterker nog, je komt er waarschijnlijk uit met een beter beeld van wie je zelf bent.
Met jezelf anders presenteren of experimenteren naar buiten toe doe je niemand kwaad. In het allerergste geval (of beste geval, het is maar hoe je het bekijkt) heeft je interne criticaster helemaal gelijk, en is dat waar je nu in zit allemaal maar een fase. Wat dan nog? Dan heb je later mooie herinneringen aan hoe je jezelf beter hebt leren kennen en ben je waarschijnlijk een leuker, meer open-minded persoon dan je was geweest zonder die ervaring.

Het advies wat ik je kan geven op basis van mezelf (maar misschien ben jij heel anders, in dat geval: negeer me vooral :)), is je niet te veel zorgen maken. Het klinkt in je post alsof je heel erg bezig bent met antwoorden te verzinnen op die interne kritiek. Waarom? Het kost alleen maar energie, laat het gewoon zijn.
Wie er in jou ook gelijk heeft maakt als je nog geen onomkeerbare beslissingen hebt genomen niet zoveel uit. Niets houdt je tegen om nu gewoon lekker doen wat bij de jou van nu goed voelt, fuck al het andere :).
Marijn
Berichten: 764
Lid geworden op: 29 jun 2017, 13:23
Gender: Vrouw
Locatie: Twente

Re: Interne criticus

Bericht door Marijn »

Ik had dat in het begin ook veel. Maar door stapje voor stapje te gaan en dan te kijken hoe dat voelt zijn de twijfels (wat het eigenlijk zijn) uiteindelijk vrijwel helemaal gestopt. Ik ben blij met hoe ik nu ben. Met wat de veranderingen te weeg hebben gebracht. En dat geeft voor mij de bevestiging dat ik goed zit.

Dat ik het tot een paar jaar geleden ook helemaal niet doorhad is voor mij daarin helemaal niet bepalend meer, door het bovenstaande,
"The reward for conformity is that everyone likes you but yourself." - Rita Mae Brown
Hielke
Berichten: 545
Lid geworden op: 10 mar 2019, 17:47
Gender: Genderqueer
Locatie: Gelderland

Re: Interne criticus

Bericht door Hielke »

Zo hé, @Lise en @Marijn , jullie halen me de woorden uit de mond! :)
Sep 2019 Start Testosteron
Juni 2020 Mastectomie
Juni 2022 Colpectomie, Hysterectomie, Ovariectomie
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Bedankt voor jullie reacties! Het is fijn om jullie ervaringen te lezen, en om te lezen dat deze verwarring ook weer voorbij gaat. Ja, jullie hebben gelijk, ik moet me niet te veel zorgen maken, ik hoef NU nog geen antwoord te hebben, ik kan het stapje voor stapje aanpakken en vooral gaan voelen wat het beste is. Dat is wel een uitdaging, want mijn hoofd wil het altijd meteen gefixt hebben, en creëert grote problemen terwijl die er misschien niet echt zijn. Het helpt wel om mijn gedachten en worstelingen met anderen te delen, dus dank voor dit podium en dat jullie de moeite nemen om mee te denken. :hbeat:

Ik heb overigens zeker nog behoefte aan andere reacties en meer herkenning... (dit zeg ik er even expliciet bij omdat ik op andere fora de ervaring heb dat zodra ik zelf reageerde er daarna geen reacties meer volgden, alsof mensen dachten dat het zo wel genoeg was ofzo?) dus alle reacties zijn zeer welkom!
Freedom
Berichten: 562
Lid geworden op: 03 feb 2017, 14:02
Gender: Trans FtM

Re: Interne criticus

Bericht door Freedom »

Ik sluit me aan bij wat de rest hierboven schrijft in de reacties.

Hier wil ik even op reageren:
En waarom wordt die dysforie steeds erger naarmate je meer identificeert met een ander gender? Is dat niet een teken dat je het allemaal maar verzint?
Dit heb ik mijzelf ook afgevraagd; waarom neemt de dysforie toe? (Juist terwijl ik hesjes/binders ging dragen en andere stapjes zette)
Ik denk hierom: omdat je je nu mogelijk bewust bent van wat er met je is. Je voelt (bijvoorbeeld) dat je buitenkant niet klopt. Daar gaat je focus nu extra naartoe, omdat zodra je wéét (of denkt) transgender te zijn - er het liefst meteen alles aan zou doen om de dysforie tegen te gaan. Dat kan helaas niet. En dus is je lichaam zoals het nu is, des te confronterender.
Je hoeft overigens niet per se dysforie te ervaren om transgender te zijn. Toen ik heel klein was, bijvoorbeeld, voelde ik mij wel een jongetje en begreep ik het ontbreken van een piemel niet, maar ik kreeg pas veel later last van dysforie. Dat kwam pas rond de puberteit in de vorm van grote schaamte (en het proberen te verbergen van bijv. ongesteldheid en borsten). Ook in die tijd was het heel wisselend hoe ik mij voelde over mijn lichaam (want: hallo, gierende hormonen).

Misschien slaat het op kak hoor, wat ik schrijf. Maar dit is hoe ik het zelf denk te begrijpen van mezelf. Mijn dysforie nam trouwens ook toe toen ik mijn transitie startte (in de vorm van garderobe aanpassen, borsten afbinden etc.). Ook had ik voorheen heel weinig last van genitale dysforie om het zo te noemen; dat is sterk toegenomen sinds andere dysforie-hotspots zijn verbeterd. Dysforie kan in mijn ervaring dus ook ontstaan zodra de rest van "het plaatje" er completer uit gaat zien.

Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En die innerlijke criticus herken ik ontzettend. In het begin van mijn transitie had ik ook nog een externe criticus, mijn toenmalige therapeute, die ongeveer dezelfde vragen stelde als jij jezelf stelt. Zij dacht geloof ik dat mijn transitie een bevlieging was - toen heel frustrerend om te merken, maar wel goed dat zij me die vragen toch stelde. Het liet me nadenken en het maakte me boos, en boosheid geeft kracht. Ik werd alleen maar zekerder van mijn zaak, en niet uit opstandigheid.

Succes met je interne criticus, dat is een rottig iets om doorheen te moeten. Neem jezelf serieus en zoek steun op het forum, zoals je nu doet. :)
I'll rule over my all my dead impersonations
I've got it
I'm a man now
Hrafn
Berichten: 1158
Lid geworden op: 18 jul 2017, 17:10
Gender: Non-binair
Locatie: Twente

Re: Interne criticus

Bericht door Hrafn »

Ik herken het ook wel, die innerlijke criticus komt nog wel eens langs om te zeggen dat het toch wel raar is om wel in transitie te gaan maar toch ook wel vrouwenkleren wil dragen wat niet heel raar is als non-binary, maar toch. Ik voel me daardoor ook niet zelfverzekerd genoeg om dat ook te doen. Dus dat gaat dan nu stapje voor stapje, kijken wat ik al durf en fijn vind. Maar ingewikkeld is het wel.
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Freedom schreef: 23 okt 2019, 15:52 Misschien slaat het op kak hoor, wat ik schrijf.
Totaal niet, ik begrijp het helemaal! Ik vind jouw verklaring heel logisch, en heel interessant wat je schrijft over dat je dysforie zelfs toenam toen je in transitie ging.
Freedom schreef: 23 okt 2019, 15:52 In het begin van mijn transitie had ik ook nog een externe criticus, mijn toenmalige therapeute
Oef... Ik zou ook echt woedend worden. Ik heb zelf al genoeg te verstouwen van mezelf, hoe durf je..! Een therapeut zelfs! :snooty:
Dank je wel Freedom, voor je uitgebreide reactie!
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Hrafn schreef: 23 okt 2019, 18:40 Ik herken het ook wel, die innerlijke criticus komt nog wel eens langs om te zeggen dat het toch wel raar is om wel in transitie te gaan maar toch ook wel vrouwenkleren wil dragen wat niet heel raar is als non-binary, maar toch. Ik voel me daardoor ook niet zelfverzekerd genoeg om dat ook te doen. Dus dat gaat dan nu stapje voor stapje, kijken wat ik al durf en fijn vind. Maar ingewikkeld is het wel.
Nou he... Ik merk nu ook wel eens momentjes dat ik wel zin heb om een rok aan te doen of wat makeup op te doen, maar dat "staat raar" bij mijn nieuwe korte jongensachtige haar dus dat mag dan niet van m'n interne criticus. Zucht. Gelukkig gaan die momentjes de laatste tijd zo snel voorbij dat ik het niet eens zou redden om op die manier de deur uit te gaan. En dat komt dan niet door de criticus maar omdat het moment gewoon voorbij gaat en ik me weer agender of mannelijk voel.
Maar wel jammer dat die interne criticus zo'n stempel drukt en ik niet gewoon aan kan trekken waar ik zin in heb en schijt heb aan wat iedereen vindt. Cheers Hrafn, en thanks voor je reactie.
Plaats reactie