Nieuwe chat! Zie dit topic.

Interne criticus

Pas ik nou in een hokje of niet?
Gebruikersavatar
Rozan
Berichten: 35
Lid geworden op: 19 okt 2019, 12:13
Gender: Genderqueer

Re: Interne criticus

Bericht door Rozan »

Leuk om dit topic te lezen, en ik herken veel. Bijvoorbeeld over het toenemen van de dysforie, bedankt om dit uit te schrijven Freedom!

Wat mijn eigen interne criticus aangaat: ik kan daar soms hele dialogen mee voeren... eigenlijk meer vraaggesprekken misschien. Een beetje zoals een klein kind vraag ik dan 'maar waarom dan?' en 'ja, maar waarom is of hoort dat dan zo?' Dat helpt mij om het kaf van het koren te scheiden. Soms heeft mijn interne criticus best wel zinnige dingen te zeggen. Als er bijvoorbeeld iets aan mijn gedrag is dat ik graag zou willen veranderen, of dat ik terecht wat zorgen heb of mijn handelingen wel helemaal kloppen. Maar als het wat doorschiet, of als het eigenlijk een erfenis van mijn moeder is die mijn interne criticus gewoon heeft overgenomen, of een onterechte onzekerheid is mijn interne criticus aan het voeden is, dan helpt zo'n dialoog mij meestal goed om het te ontmaskeren. Na het stellen van die kinderlijke vragen stel ik mijn interne criticus indien nodig gerust, of buitenspel, door te zeggen 'okay, ik snap hoe je dit ziet of bedoeld maar ik doe het toch lekker zo - omdat ik dat zo wil en ik degene ben die aan het stuur staat' of ook wel zoiets als 'ik snap het nu nog niet helemaal, maar het zal wel terugkomen en duidelijker worden als het belangrijk is. En anders gaat het wel weer voorbij. Ik laat het voor nu dus even hierbij en trek mijn plan wel'. Tegen die tijd lach ik mezelf met mijn rare dialoogjes meestal wat uit, wat lekker ontladend is, en ga ik verder met de orde van de dag.

Met externe criticussen, in de vorm van bijvoorbeeld een psycholoog ofzo, gaat dat helaas niet op die manier ;-) Dat vind ik véél lastiger en maakt ook dat ik eigenlijk wel heel erg lang gewacht heb voordat ik mij op de wachtlijst heb laten zetten van het genderteam. Ik ben zo iemand die er een grote hekel aan heeft om het met een 'expert' te bespreken en het liever allemaal zelf uitdoktert. Dat kan handig zijn, maar is tegenlijk heel onhandig omdat je wanneer het op het échte dokterwerk aankomt (endocrinoloog, eventuele operaties) alsnog die mallemolen doormoet.
Vanuit mijn queerness ambieer ik geen transitie, maar een transpositie. Ergens in het midden wil ik mij positioneren...
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Hihi, ik vind je interne dialogen super goed, en schattig. En herkenbaar, doe ik ook wel eens. :D
Gebruikersavatar
Hielke
Berichten: 545
Lid geworden op: 10 mar 2019, 17:47
Gender: Genderqueer
Locatie: Gelderland

Re: Interne criticus

Bericht door Hielke »

Tiffan schreef: 22 okt 2019, 17:28 Ik heb overigens zeker nog behoefte aan andere reacties en meer herkenning...
Nou Tiffan, dan kun je het krijgen ook! ;)
Tiffan schreef: 20 okt 2019, 13:08 Ik heb een sterk ontwikkelde interne criticus....
Ik weet overigens wel waarom: het is voor mij een coping mechanisme om afwijzing van anderen voor te kunnen zijn. Door mezelf voor te bereiden op het ergste wat mensen kunnen zeggen, is de pijn minder scherp als het echt gebeurt. Het heeft dus een functie en op een bepaalde manier werkt het wel, maar het kost helaas ook bakken met energie.
Ik herken heel erg dat je constant voorbereiden op afwijzing en rot-reacties.
Dat is ook niet zo gek want een van de 'levensdwaasheden' die ik van mijn ouders heb mee gekregen is "Je kunt maar beter altijd het ergste verwachten, dan kan het alleen maar meevallen".
Nou, als je altijd het ergste verwacht, valt het leven bepaald niet mee!
Zoals je schrijft heeft het inderdaad een functie. Maar wel ongeveer zoals een kanon een functie kan hebben bij het schieten op een mug ;)

Het kost inderdaad bakken met energie. Echt zonde, want die energie kun je dus niet besteden aan constructieve, reëele dingen. Want praktisch niemand is zo naar als ik verwacht. En degenen die het wel zijn, verdienen mijn energie niet.

Ook op andere manieren is dat 'je altijd op het ergste voorbereiden' verre van onschuldig, denk ik. Bij mij uit dat voorbereiden zich in letterlijk 'schrap zetten': ik heb 24/7 een heel hoge spierspanning in mijn lijf. Alleen door er heel bewust mee bezig te zijn (bijv dmv krachttraining, hoe tegenstrijdig dat ook moge klinken) kan ik mijn spieren heel even ontspannen. Maar zodra ik er niet op let zet mijn lijf zich weer schrap, zelfs wanneer ik iets heel ontspannends aan het doen ben.
Het zou me niets verbazen als daar de chronische pijn rond mijn gewrichten (en mijn rughernia) vandaan komt.
(daarnaast denk ik dat het ook door mijn genderdysforie veroorzaakt wordt, want ik heb die pijnen sinds mijn lichaam verder vervrouwelijkt is. Sinds de start van de pubertijd dus)

Kortom, tegenwoordig probeer ik mijn 'mentale voorbereiden/schrap zetten' om te buigen in "er is niets om bang voor te zijn"-mantra's. "We'll cross that bridge when we come to it en zeer waarschijnlijk is er helemaal geen brug". Dat werk(t) :)
Sep 2019 Start Testosteron
Juni 2020 Mastectomie
Juni 2022 Colpectomie, Hysterectomie, Ovariectomie
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Hielke schreef: 26 okt 2019, 12:06 Nou Tiffan, dan kun je het krijgen ook!
Hehe, thanks Hielke :D
Ja, je hebt helemaal gelijk. Het continu voorbereiden op - is verre van onschuldig, en echt zonde van de energie. Ik herken het ook dat je hele lijf zich schrap zet voor de 'klap', de pijn... ik heb ook alle dagen een hele hoge spierspanning, met weer andere klachten tot gevolg. Ik probeer het maar zoveel mogelijk te accepteren in plaats van er tegen te vechten, want ja, dat niet-accepteren geeft alleen maar meer frustratie en dus spanning, en weg gaat het er zeker niet van.

En inderdaad proberen nu niet te veel bezig te zijn met later, het "we'll cross that bridge when we come to it" helpt mij ook erg. Alleen blijft het een uitdaging om, als ik toch meegesleept word door mijn zorgen, er aan te denken om mezelf er aan te herinneren (ja ja) om het actief los te laten.
Soms helpt het om het uit te spreken/op te schrijven zodat anderen me er aan kunnen helpen herinneren. Sinds ik deze thread opende gaat het iets beter om het los te laten.
More
Berichten: 5
Lid geworden op: 12 aug 2019, 17:18
Gender: Trans FtM

Re: Interne criticus

Bericht door More »

Ik herken me ook wel in de criticus, maar niet in de zin van: heb ik dit omdat het hip is. Ik heb dit al sinds de kleuterschool (nou ja, ik weet het niet meer, maar mijn moeder zei: je riep toen al dat je liever een jongetje was geweest).
Het voorbereiden op een eventuele aanval van iemand, is zo herkenbaar. Voorbeeld: ik laat mijn hond uit, een teefje. Als zij in de plashouding zit, lijkt het net of ze zit te poepen. In mijn hoofd heb ik dan al mijn woordje klaar als ik wegloop en iemand zou roepen: zou je dat niet opruimen?
En hier, nu: ik heb moeite dingen goed onder woorden te brengen, loop daarom ook confrontaties uit de weg, want ik kan niet uit mijn woorden komen, weet de volgende dag pas wat ik had moeten zeggen. Dus wat kan ik hier nog toevoegen waarmee ik je kan helpen, terwijl anderen het zoveel beter kunnen uiten?

Door die criticus vraag ik me nu wel af: doe ik er wel goed aan de transitie in te gaan? Sinds de zomer is het gevoel, dat ik altijd weg heb kunnen duwen (ik ben 47), ontploft. Ik wil dolgraag een aantal lichamelijke veranderingen, maar kan ik dat wel aan? Het idee dat anderen mij dan misschien gaan bekijken of er al verandering te zien is, wat zou die persoon denken? Of stel dat iemand zegt: ik wil een helicopter zijn, dat gaat ook niet (ik heb wel eens ergens gelezen dat iemand dat te horen kreeg....). Dat stemmetje van die criticus draait nu al overuren bij zulke gedachten: Waarom wil je je hele leven overhoop gooien? Ben je gek ofzo? Je hebt je hele leven al dit weg kunnen drukken, doe nou nog maar even wat meer moeite, dan lukt dat ook wel weer.
Of ik zeg iets raars en denk: ohh muts dat je bent. Komt het stemmetje meteen in mijn oor toeteren: Muts? Je wil/bent toch een man (zijn)? Eikel moet je zeggen! Zie je nou wel dat je dit niet genoeg wil!...Aarrgghhh :fpalm: :fpalm: :fpalm:

Ik heb in maart een afspraak bij PsyQ, want hier wil ik graag dieper op in. En toch heb ik me ook al aangemeld bij het VuMC. Want áls ik dan beslis dat ik verder ga, hoef ik niet nog 2 jaar op de wachtlijst te staan.
En tot die tijd probeer ik het los te laten, niet te veel zorgen over te maken. Dat lukt meestal, en is fijn.

Anyway, heb je wel eens mindfulness geprobeerd? Dan leer je op te merken wanneer die gedachten er zijn, en kun je ze stoppen. Bij mij helpt het vooral als ik erg gestresst ben om een full-bodyscan te doen: bewust worden van mijn lijf, hoe de stoel waar ik op zit voelt, wat ik om me heen hoor etc. Dan is er geen plek voor die rotgedachten, want je kunt je maar op 1 ding tegelijk concentreren.

En ik volg op Instagram twee FTM influencers waar ik zelf veel aan heb. Zij plaatsen video's op youtube met advies en hun eigen ervaringen. de ene is Aydian Dowling, @alionsfear en de ander Finnlay Games, @finntheinfinncible. Als ik me erg onzeker voel of die criticus wil zijn kop niet houden vind ik altijd wel steun bij hun woorden.
Gebruikersavatar
Benjamin
Berichten: 1665
Lid geworden op: 28 nov 2017, 15:56
Gender: Non-binair
Locatie: O, o Den Haag

Re: Interne criticus

Bericht door Benjamin »

Ik heb een sterk ontwikkelde interne criticus door mijn complexe PTSS. Mijn persoonlijkheid heeft zich niet op een normale manier kunnen ontwikkelen door een getraumatiseerde jeugd. Om die reden laat ik het nadenken over gender voor nu gewoon los. Ik weet gewoon niet wie ik ben en wat waar is en wat niet.
Groetjes,

Ben

- Wil genderprettig leren te zijn. -
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

@More ooo zo herkenbaar! Dank je wel dat je de moeite hebt genomen om te antwoorden.
Wauw, mijn interne criticus gaat nu los op alles wat ik wil schrijven... :snooty:

Fijn dat het je lukt om het een beetje los te laten tot je een gendertherapeut kunt spreken. Ik ga me denk ik ook daarvoor aanmelden... en de VU wachtlijst. Ik heb wel alvast het boek You And Your Gender Identity van Dara Hoffman-Fox aangeschaft, die schijnt ook goed te kunnen helpen om je gender te kunnen ontdekken, maar voor het geval ik daar nog niet genoeg aan heb laat ik me denk ik ook maar op de wachtlijst zetten voor PsyQ ofzo.

Ja, mindfulness, dat moet ik maar eens weer wat serieuzer opnieuw gaan oppakken. Een aantal jaar geleden heb ik daar veel aan gehad. Gelukkig (gelukkig?!) heb ik op het moment weer een kleine terugval in m'n burnout en kan ik niet anders dan kalmer aan doen. Ik heb gewoonweg geen ruimte om bijvoorbeeld tijdens het eten ook nog tv te kijken ofzo, dus dan ga je vanzelf je eten mindful zitten proeven, voelen, ruiken etc.. :lol:

Youtube is ook fijn he, daar heb ik ook veel aan.
Vandaag heb ik even geshopt op de herenafdeling, en ik word voor het eerst gewoon echt blij van wat ik dan in het pashokje in de spiegel zie: aangekleed met een mooi overhemd en kort haar. Daar ga ik maar op af, in plaats van alles te proberen te bedenken met mijn hoofd. Maar ja, wat zou het allemaal makkelijker zijn als ik gewoon tevreden kon zijn met mezelf als vrouw.
Tiffan
Berichten: 68
Lid geworden op: 09 sep 2019, 20:54
Gender: Non-binair

Re: Interne criticus

Bericht door Tiffan »

Benjamin schreef: 07 nov 2019, 20:44 Ik heb een sterk ontwikkelde interne criticus door mijn complexe PTSS. Mijn persoonlijkheid heeft zich niet op een normale manier kunnen ontwikkelen door een getraumatiseerde jeugd. Om die reden laat ik het nadenken over gender voor nu gewoon los. Ik weet gewoon niet wie ik ben en wat waar is en wat niet.
:hbeat:

Dat speelt bij mij ook mee ja. Ik hoop dat ik met wat hulp er wel achter ga komen... maar als ik blijf twijfelen dan is dat het dus en dan ga ik ook geen transitie beginnen.
Zhora
Berichten: 6
Lid geworden op: 21 dec 2018, 01:21
Gender: Trans MtF

Re: Interne criticus

Bericht door Zhora »

Oh ik herken dat HEEL erg! Ik lig vaak zelfs nachten wakker door mijn interne criticus. :? Ik ben een enorme twijfelaar en dat komt denk ik ook weer voort uit o.a. perfectionisme. Het is helemaal niet raar dat dysforie in begin zelfs toeneemt want je wil ( in mijn geval ook gelijk alles goed doen en passabel zijn) Dus een eventuele 5 a clock shadow die door foundation heen komt is des hels etc. Gelukkig na nu een behoorlijk aantal laseringen is mijn gezichtshaar zo goed als weg en vind ik daarvan heel veel rust. Maar zeker in het begin toen ik voor het eerst overdag als vrouw naar buiten ging in de brandende zon OMG hello anxiety!! :shock: Ook bijvoorbeeld vrouwen kleding shoppen in het begin was allemaal super spannend en eng en nu doe ik dat gewoon zonder blikken en blozen. Wat ik wil zeggen door ervaring worden dingen die nu nog eng kunnen zijn steeds gewoner. Eerste keer als vrouw in public transport was zooo eng bijvoorbeeld en nu denk ik daar geen eens meer bij na. Weet dus dat alles tijdelijk is en dat je heel erg kan groeien in veel dingen. Het is ook niet raar je gaat nu dingen anders doen dan hoe je ze voorheen gedaan had, dus je wordt enorm zelfbewust van alles en hoe je omgeving daar eventueel op reageert etc. weet dus dat dit normaal is. :hbeat:
Gebruikersavatar
Simão
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 aug 2013, 09:26
Gender: Transgender
Locatie: Alentejo, Portugal

Re: Interne criticus

Bericht door Simão »

Vraag me af of mensen die zo kritisch over zichzelf zijn dat ook zijn betreffende anderen. Dat ze een soort van regeltjes bepalen waar iedereen, inclusief zichzelf, aan zouden moeten voldoen. En de volgende vraag is waarom dan?
"We vinden steun bij de mensen die het met ons eens zijn, en groei bij de mensen die het met ons oneens zijn" Frank A.Clark