Mijn non binair gevoel en levensverhaal!

[Robin90]

In die zin denk ik dat in een mannenlichaam zitten met vrouwenkleding ook lastiger is, dan in een vrouwelijk lichaam met mannen kleding (wat bij mij het geval is). Ik wordt gewoon als lesbisch of tomboy gezien. andersom wordt het eerder al travestiet gezien, wat helaas een stuk minder geaccepteerd wordt. Gelukkig zitten we nu in een periode waarbij veel mannenkleding ook vrouwenkleding zou kunnen zijn met skinny jeans, v halsen bij shirts, roze en paars dat niet meer perse als vrouwelijk wordt gezien. Ik weet niet wat voor kledingstijl jij van houdt (casual, classic, alternatief etc.). Ikzelf draag eigenlijk alle stijlen afwisselend, omdat ik alle stylen leuk vind. Ik draag gothic kleding, hiphop kleding, casual, jurkjes en rokjes, classic, hippie. Dus als je hulp kunt gebruiken voor een (rustige) overgang naar vrouwen kleding in wat voor stijl dan ook. Laat het me maar weten, misschien kan ik je helpen met bepaalde sites of soorten kleding

Klopt! Heel herkenbaar van kleding die steeds meer unisex lijkt te zijn of geaccepteerd wordt als beide.
Laatst een trui gekocht bij een vrouwenafdeling, aangeschaft en de winkel uit lopende hangt er een soortgelijk trui bij de mannenafdeling.
Ik heb al een skinny broek, roze en paars en vooral een V-hals staat mij goed.
Over 4 weken heb ik een sessie in Amsterdam, samen met mijn vriendin, over kledingstyle, colors and make-up om nog meer te weten te komen. Zin in!

Ik heb momenteel redelijk wat keuzes, nog geen jurk (heb er 1 maar past niet meer helaas), wel blousjes, shirts, broeken, pantalon en heb al leuke combi's.
Hakken had ik al, maar durf ik nog niet mee naar buiten nu, komt wel.
Ook wil ik qua uiterlijk verder zijn, voor ik vol ga in vrouwen kleding. Of misschien niet, als ik eerder een I don't care feeling zou krijgen of de meeste mensen het weten om mij heen en op het werk.

Lief van je hulp, will let you know.

Fijn dat je over 4 weken een sessie hebt daarover. Je moet het ook zeker niet gaan doen als je het nog te angstig maakt. Ik heb meerdere angststoornissen en ja je moet je angsten aan gaan om verder te komen, maar in stappen die jij aan kunt. Ik dacht dat ik alleen stiekem als ik alleen thuis was een binder en prothese zou dragen op mijn. “Mannen dagen”, maar de dag dat ik hem binnen kreeg en het aan getrokken had voelde het zo goed en wilde ik het niet meer uittrekken. Mijn vader zou nog terugkomen en heb hem een app gestuurd van ik heb het gepast en ga het aanhouden als jij weer terug komt. Dat had ik niet verwacht, maar het voelde een beetje als dan ben ik er maar vanaf. Bij andere dingen die ik overhaast heb (op andere vlakken) raakte ik alleen maar in paniek, waardoor de angst nu nog erger is. Je hebt als een hoop bereikt zo te horen en met ieder stapje ga je eigenlijk al een groot stuk vooruit. Je komt er wel daar het ik het volste vertrouwen in. Ik ben blij te horen dat je vriendin je zo steunt. Misschien kan zij je ook helpen met make-up in het begin bijvoorbeeld (als ze dat zelf gebruikt natuurlijk haha). Je kan trouwens ook een wimperkruller gebruiken om mee te beginnen.waardoor je lange vrouwelijke wimpers krijgt en hoewel het zeldzaam is, sommige mannen hebben dat van zichzelf al, dus is het iets dat je ogen al vrouwelijker maakt ondanks er echt gezien word dat je zelf iets gedaan hebt. Succes!

[Geke76]

@Robin90
Mijn laatste reactie hierin, om niet off-topic te blijven hier.

Ik had in hetzelfde weekend van mijn come out al make-up voor het eerst op, door en van mijn vriendin met zelfs haar kleding aan. Super lief! Ik heb al langere wimpers van mijzelf, dat scheelt.

Op zich durf ik wel full female naar buiten, maar ben mij bewust dat ik er nog mannelijk uit zie in mijn gezicht En ik wil dat mijn omgeving het eerst ook weet, werk en goede buren op zijn minst. Dat ik zoekende ben naar wat en hoe te dragen, zodat ze voorbereid zijn. Maar wellicht doe ik het wel anders en ga ik gewoon, wie weet.

Komt goed.

Gr. Geke