Ben jij ook een transvrouw, die op vrouwen valt?

[Geke76]

Ik heb zojuist zitten kijken (@SandraS ) naar een video (YouTube) van ContraPoints over Autogynephilia over ene Blanchard. Diegene schreef over twee categorieën transvrouwen; de eerste (geaarde homofiele mannen) die doorgaans op mannen vallen en vanaf heel jong al weten dat ze trans zijn (het klassieke beeld), en de tweede groep die doorgaans op vrouwen vallen, een relatief normale jeugd doormaken en pas op latere leeftijd realiseren dat ze trans zijn.

Met die laatste (2e) groep identificeer ik mijzelf.

Maar ik merk om mij heen dat ik met meer transvrouwen kennis heb mogen maken, die juist wél op mannen (zijn gaan) vallen.
In mijn pubertijd dacht ik dan maar gay te zijn, maar kwam er snel achter dat dit niet zo was. Wel wordt ik al mijn hele leven, vaak als gay gezien door anderen.

Hierbij vraag ik mij dus af, wie hier op het forum kunnen zich voelen in het als transvrouw vallen op vrouwen nadat jij op latere leeftijd realiseerde, ik ben trans én een relatieve 'normale' jeugd hebben beleefd?

Aan mijzelf merk ik ook dat mijn leven tot nu toe, er voor gezorgd heeft dat ik hier nu achter ben gekomen.
Ik zie en ervaar dit als iets positiefs. Ik zie mijn eerste roepnaam ook niet als fout/verboden of 'dood'. Het is onderdeel van mij(n) zijn en ben ik nog steeds diezelfde persoon, maar voel mij vrijer in mijn doen en laten om nu uiterlijk ook vrouw te zijn wat ik dus van kleins af aan al in mij heb. Mijn verleden heeft mij gevormd, ben daar trots om!

Wel merk ik, dat ik dus nu niet iets afsluit, maar meer een doorstart maak, naar helemaal mijzelf kunnen en ook mogen zijn!

Herken jij jezelf hierin, dan hoor ik dit graag en hoe jij er in staat en dit beleefd.

Gr. Geke

[Eva]

Die twee categoriën zijn er twee van heel veel meer. Zo ervaar ik dat althans. Ik ben een mens die (aanzienlijk) vaker verliefd werd en word op mannen dan op vrouwen. Ik heb lang geleefd als homoseksueel en voelde niet al heel jong dat ik een transgender mens was.

[Emma]

De classificatie van Ray Blanchard is knap schadelijk trouwens.

Blanchard categorized trans women into two groups: homosexual transsexuals who are attracted exclusively to men and are feminine in both behavior and appearance; and autogynephilic transsexuals who are sexually aroused at the idea of having a female body.

(https://en.wikipedia.org/wiki/Blanchard ... m_typology)

Dát zijn de categorieën, en ik denk dat er wel erg veel mensen hier zijn die in geen van beide categorieën vallen.

Er is nogal wat meuk geschreven en bedacht óver ons zonder echt te kennen. Het meeste onderzoek van voor 2000 kan de prullenbak in, of het nou van John Money, Ray Blanchard, Kenneth Zucker of zelfs Dick Swaab is. Veel van hun onderzoeken zijn uitgevoerd op een veel te kleine populatie, die in veel gevallen ook nog niet eens in de verste verte leek op de groep die men dacht te onderzoeken.

[_sanne_]

AGP is klinklare onzin. Het reduceert transgender personen die waarschijnlijk hun hele leven al worstelen met “iets” maar pas op latere leeftijd ontdekken dat ze trans zijn tot een soort perverselingen. En is overgoten met cisheteronormatieve vooroordelen. Zoals zoveel onderzoeken naar waarom we trans zijn.

Ik ben pas op mijn 42e in transitie gegaan. Niet omdat ik het eerder niet wist; ik wist het al van jongs af aan. Maar omdat ik én dacht dat het einde toch al in zicht was én als de dood was dat iemand zou merken dat ik een freak ben. Ik droomde ervan om wakker te worden en dat dan eindelijk mijn lichaam gefikst was. Als ik kreupel was geweest had niemand daar van opgekeken, maar als transgender ben ik opeens gek in mijn hoofd.
In mijn jaarboek sta ik als “most likely to be gay” ook al heb ik nog nooit van mijn leven interesse getoond in een man. Ik val op vrouwen en 15 maanden HRT heeft daar weinig aan gedaan. Ik wil SRS; niet omdat ik geil wordt van een vagina, of van het idee er een te hebben, maar omdat een vagina wél bij mijn id past en een penis niet.

Volgens Ray Blanchard besta ik eenvoudigweg niet.

[SandraS]

Ja, de theorie van Blanchard is behoorlijk transfobisch, want hij ziet alle transvrouwen als ofwel homoseksuele mannen, ofwel mannen die op zichzelf geilen met het idee vrouw te zijn. Ik snap dat er veel haat naar is. Ik ben er zelf ook geen fan van. Dat gezegd hebbende, mijn zelfontdekking begon wel met seksuele fantasieën, vandaar dat ik op het spoor van Autogynephilia terecht kwam. Maar het is niet zozeer dat het idee vrouw te zijn mij opwindt, alsmeer dat al mijn seksuele fantasieën vereisen dat ik een vrouw ben.

ContraPoints analyseerde die theorie en concludeerde ook dat de theorie als geheel nergens op sloeg, maar dat er wel observaties in zitten die op het eerste gezicht wel correct lijken. Moet ook wel bij gezegd worden dat ten tijde van die video ContraPoints ook nog vrij vroeg in haar transitie zat.

En ja, ik herken me ook heel erg in "val op vrouwen, normale jeugd". Zo hard zelfs dat ik me nog wel met enige regelmaat afvraag of ik überhaupt wel trans ben.

[_sanne_]

Maar je hebt geen *auto*gyne*philie* zónder zelf gerichte fetish. Dát is het punt. De observatie is correct, de diagnostische term die eraan verbonden wordt schadelijke transfobie.

Oh, en er is nog zoiets als “euforische opwinding”, iets dat zich bij mensen met een penis nogal eens uit in een erectie. Het heeft alleen niets met geil zijn te maken. Als je een erectie krijgt omdat je euforisch bent omdat je een record verbroken hebt ben je lekker macho maar als het is omdat je eindelijk jezelf in de spiegel ziet ben je pervers…

Ik weet dat er genoeg transvrouwen zijn die zichzelf herkennen in deze onderzoeken. Juist omdat ze uiteindelijk toch zijn gebaseerd op in weze correcte observaties. Maar de onderzoeken zijn stuk voor stuk gericht op het bevestigen van vooropgezette conclusies. Ze zijn in weze weinig anders dan soortgelijke studies naar homoseksualiteit. En als “doelwit” van die studies kun je er beter weg blijven.

[_sanne_]

Oh en stel we gooien alle gendernormen overboord en kinderen mogen zijn wie ze willen. Mijn dochter schakelt tussen Bob de Bouwer, Dora the Explorer en Disney princess alsof het niets is. Stel iedere gender expressie van kinderen wordt gewoon geaccepteerd en kinderen krijgen nooit te horen “maar dat mag je niet want je bent geen x”. Dan hebben ze allemaal een “normale jeugd”. Zouden we dan opeens een enorme toename zien in autophallophilie en autogynephilie?

[Irene_de_Vreede]

AGP is klinklare onzin. Het reduceert transgender personen die waarschijnlijk hun hele leven al worstelen met “iets” maar pas op latere leeftijd ontdekken dat ze trans zijn tot een soort perverselingen. En is overgoten met cisheteronormatieve vooroordelen. Zoals zoveel onderzoeken naar waarom we trans zijn.

Ik ben pas op mijn 42e in transitie gegaan. Niet omdat ik het eerder niet wist; ik wist het al van jongs af aan. Maar omdat ik én dacht dat het einde toch al in zicht was én als de dood was dat iemand zou merken dat ik een freak ben. Ik droomde ervan om wakker te worden en dat dan eindelijk mijn lichaam gefikst was. Als ik kreupel was geweest had niemand daar van opgekeken, maar als transgender ben ik opeens gek in mijn hoofd.
In mijn jaarboek sta ik als “most likely to be gay” ook al heb ik nog nooit van mijn leven interesse getoond in een man. Ik val op vrouwen en 15 maanden HRT heeft daar weinig aan gedaan. Ik wil SRS; niet omdat ik geil wordt van een vagina, of van het idee er een te hebben, maar omdat een vagina wél bij mijn id past en een penis niet.

Volgens Ray Blanchard besta ik eenvoudigweg niet.

Ik sluit me hier naadloos bij aan. Ik wist ook al heel jong dat er iets niet klopte, maar de term transgender was toen nog niet eens gemunt, ik had eenvoudigweg niet de mogelijkheid te ontdekken wat er aan scheelde. Toen ik ouder werd en meisjes interessant begon te vinden wist ik ook wel dat er een altijd een vorm van jaloezie meespeelde. Ik heb me lange tijd geconformeerd aan wat er van me verwacht werd al lukte dat zeker niet altijd. De hoofdreden dat ik pas heel laat in transitie ben gegaan is op angst gebaseerd. Angst om afgewezen te worden en angst om als een freak te worden gezien. Uiteindelijk hield ik het eenvoudigweg niet meer vol en gelukkig bleek de angst ongegrond.

[Emma]

[...] angst om als een freak te worden gezien. Uiteindelijk hield ik het eenvoudigweg niet meer vol en gelukkig bleek de angst ongegrond.

En dat als een freak worden gezien is nu precies wat Blanchard met die tweede categorie in de hand heeft gewerkt, of tenminste in stand heeft gehouden, nog even daargelaten dat de eerste caregorie akelig heteronormatief is.

[Geke76]

En dat als een freak worden gezien is nu precies wat Blanchard met die tweede categorie in de hand heeft gewerkt, of tenminste in stand heeft gehouden, nog even daargelaten dat de eerste caregorie akelig heteronormatief is.

Exact. Té erg voor woorden...