Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Pas ik nou in een hokje of niet?
Daan_3
Berichten: 138
Lid geworden op: 27 dec 2022, 21:06
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: die/hen/hij

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door Daan_3 »

ThornTundra schreef: 22 mei 2023, 01:02 Mijn eigen ervaring fluctueert wat, maar mijn hele leven heb ik al een gek gevoel gehad over vrouw zijn. Mijn opa zei heel accuraat "die probeerde altijd hard om vrouw te zijn, maar die was er totaal niet goed in", en dat beschreef mij en mijn kindertijd perfect. Wat natuurlijk gek is want er is geen specifieke manier van vrouw zijn. Toch was ik het gewoon niet, ondanks mijn geslacht. Als ik vrouwelijk deed, zag dat er heel nep uit op een bepaalde manier, en een tomboy zijn zat dan ook gewoon nog steeds niet snor. Maar het is nooit in mij opgekomen dat ik non-binair ben, omdat ik lange tijd dacht dat men alleen van vrouw naar man kon transitioneren en andersom, en een man was ik toch ook echt niet. Het is voor mij in ieder geval inderdaad de afwezigheid van gevoel van man of vrouw zijn, en toch aantrekking hebben tot verschillende factoren van beide partijen. Toen ik de label "vrouw" van mij af kon schudden, opende er een wereld voor mij waarin ik helemaal zelf kon bepalen op wat voor manier ik mij wilde presenteren.
Dit is ook precies hoe ik het voel. Je brengt het echt zo mooi onder woorden!

Zo herkenbaar. Ik kwam uit een kleine stad, en ik heb tijdens mijn jeugd überhaupt nooit trans mensen gekend. Pas toen een vriend van mij als non=binair uit kwam viel het kwartje. Ik voel me wel comfortabeler als mensen me als een man zien dan als een vrouw, dus dat is nu nog een beetje een struikelblok...
Gebruikersavatar
ThornTundra
Berichten: 8
Lid geworden op: 18 mei 2023, 22:08
Gender: Non-binair
Voornaamwoorden: die/hun
Locatie: Gelderland

Re: Hoe voelt jouw non-binair zijn?

Bericht door ThornTundra »

Daan_3 schreef: 22 mei 2023, 22:31 Dit is ook precies hoe ik het voel. Je brengt het echt zo mooi onder woorden!

Zo herkenbaar. Ik kwam uit een kleine stad, en ik heb tijdens mijn jeugd überhaupt nooit trans mensen gekend. Pas toen een vriend van mij als non=binair uit kwam viel het kwartje. Ik voel me wel comfortabeler als mensen me als een man zien dan als een vrouw, dus dat is nu nog een beetje een struikelblok...
Naast de positieve kant van zelf je weg zoeken in genderexpressie, is gebrek aan herkenning in de samenleving zeker iets wat je ervoor in de plaats moet inleveren. Hier zit ik zelf vaak ook ontzettend mee. Transitioneren helpt deels als je daar baat bij hebt. Ik heb zelf nu kennelijk een mooi balans waar mensen even vaak meneer als mevrouw tegen mij zeggen op het werk. Dus dat helpt. Je omgeven met mensen die jou zien voor wie je echt bent helpt ook zeker.
Afbeelding