Misschien heb je er niks aan, maar dit is hoe ik het heb aangepakt. Zelf heb ik het besproken met de schoolbegeleider vanuit het ouder-kind team en met Check in coaching om een plan van aanpak voor mezelf te bedenken. Vervolgens heb ik het samen met mijn ex en haar man aan de kinderen verteld.
De dag voor dat weekend had ik hun leerkrachten al ingelicht. De belangrijkste boodschap was dat ze op de hoogte waren voor het geval mijn kids in de klas behoefte kregen om erover te praten. En dat ze me alles mochten vragen, liever dat dan dat ze gaan gissen en invullen. Ik kreeg hele positieve reacties en ze bleven beiden confidentieel

De directie weet nog steeds van niks en dat vind ik prima zo.
En je moet je bedenken dat bij kids de tijd veel trager verloopt dan bij ons, die van mij hebben vaak na een week al hulp nodig om zich het vorig weekend nog te herinneren. Dus als je nu met een groot verhaal komt en er gebeurt de komende maanden weinig zichtbaars...
Mijn proces gaat heel traag en ben ik niet opeens een extravagant roze-jurken-type geworden, dus verandert er in de praktijk voor de omgeving niet zo (snel) heel veel. Daarom hebben mijn kids tot nu toe nog geen behoefte gehad om het verder in de omgeving te vertellen. Oh ja, ik had het ook besproken met mijn toenmalige psycholoog (Bas Fels) en die vond ook dat het voor kinderen helemaal niet nodig is om het groot te maken.
Ik probeer hun behoeften goed in de gaten te houden, en zodra ze dat willen beginnen we bij het bijpraten van de vriendjes en hun de ouders, zodat die ook weer met mij kunnen terugkoppelen wanneer er vanuit die vriendjes vragen komen. Van anderen lees en hoor ik inderdaad vaak dat ze in de klas kwamen om persoonlijk te vertellen. Dan wordt je voor de kindjes uit de klas namelijk heel toegankelijk voor als ze met vragen zitten. En meestal blijken ze je dan toch wel erg leuk te vinden. Maar dan moet je wel je verhaal aardig op orde hebben en heel simpel kunnen uitleggen, en ik ben benieuwd of dat in deze fase van je leven al zo is? Het duurde bij mij in ieder geval even voordat ik de juiste woorden had. Daarbij kom ik sowiso dagelijks in de klas, dus ik kreeg al vaak leuke gesprekjes over nagellak enzo.
Voor mij en mijn kids was een brief of spreekbeurt of ouderles allemaal iets te 'groot'. Dus misschien heb je helemaal niks aan mijn verhaal

Volg vooral je gevoel.